تحریم های بین المللی

تحریم‌های بین‌المللی، تصمیم‌های سیاسی و اقتصادی هستند که بخشی از تلاش‌های دیپلماتیک کشورها، سازمان‌های چندجانبه یا منطقه‌ای علیه دولت‌ها یا سازمان‌ها برای حفاظت از منافع امنیت ملی، یا حمایت از قوانین بین‌المللی و دفاع در برابر تهدیدات صلح و امنیت بین‌المللی است. این تصمیمات عمدتاً شامل تحمیل موقت بر هدفی از محدودیت‌های اقتصادی، تجاری، دیپلماتیک، فرهنگی یا سایر محدودیت‌ها (تدابیر تحریمی) است که زمانی که نگرانی‌های امنیتی محرک دیگر اعمال نمی‌شود، یا زمانی که هیچ تهدید جدیدی ایجاد نشده است، برداشته می‌شود.

بر اساس ماده ۴۱ فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد، تنها شورای امنیت سازمان ملل از طرف جامعه بین‌المللی اختیار اعمال تحریم‌ها دارد که بر اساس ماده ۲-۲ این موضوع باید توسط همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد رعایت شود.

اعمال تحریم به عنوان قدرتمندترین ابزار صلح آمیز جامعه بین المللی برای جلوگیری از تهدیدات علیه صلح و امنیت بین المللی یا حل و فصل آنها به کار گرفته می شود اما شامل استفاده از نیروی نظامی نمی شود. با این حال، اگر اعمال آنها منجر به حل و فصل دیپلماتیک مناقشه نشود؛ طبق ماده ۴۲ منشور استفاده از زور می تواند توسط شورای امنیت مجاز باشد.

نکته مهم:

تحریم‌های سازمان ملل را نباید با تحریم‌های یکجانبه‌ای که توسط برخی کشورها برای پیشبرد منافع‌شان اعمال می‌شود؛ اشتباه گرفت.

این اقدامات یکجانبه که بعنوان تحریم اعمال می‌شود؛ می تواند به شکل اجبار اقتصادی قوی دیگر کشورها در همراهی وی در اعمال تحریمها ، اعمال تلاش‌های دیپلماتیک اجباری، جنگ اقتصادی یا اساساً بهانه و مقدمه‌ای برای جنگ باشد.

در 45 سال اول تاریخ تاسیس سازمان ملل متحد، تحریم ها تنها دو بار اعمال شد: یک بار علیه رودزیا در سال 1966 و سپس علیه آفریقای جنوبی در سال 1977 اما از سال 1991، استفاده از آنها به شدت افزایش یافت به طوری که دهه 1990 میلادی سازمان ملل دوازده بار به تحریم ها رأی داد.

-انواع مدل های تحریم

چندین نوع تحریم وجود دارد:

تحریم‌های اقتصادی: معمولاً شامل ممنوعیت تجارت است که احتمالاً محدود به بخش‌های خاصی مانند تسلیحات می گردد.

نکته مهم ۲: در تحریم های اقتصادی مواردی مانند غذا و دارو از موضوع تحریم استثناء گشته و شامل تحریم نمی باشد.

نکته مهم ۳: تحریم‌های اقتصادی را با تحریم‌های تجاری که به دلایل صرفاً اقتصادی اعمال می‌شوند و معمولاً به‌جای ممنوعیت تجارت، به شکل اعمال تعرفه یا اقدامات مشابه اعمال می شودند اشتباه نگیریم.

تحریم‌های دیپلماتیک:

در این تحریم، روابط دیپلماتیک با کشور تحریم شده در حد کاهش یا حذف روابط دیپلماتیک با آن کشور یا ارکان آن مانند سفارتخانه مورد تحریم قرار می گیرد.

تحریم های نظامی:

این تحریم می تواند شامل عدم همکاری های نظامی و ندادن سلاح های متعارف و مانند آن باشد.

تحریم های ورزشی:

جلوگیری از رقابت مردم و تیم های یک کشور در رویدادهای بین المللی.

تحریم های محیط زیست:

از زمان اعلام کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط زیست انسانی، تلاش های بین المللی حفاظت از محیط زیست به تدریج افزایش یافته است.